Insulinoopornością nazywamy stan zmniejszonego działania insuliny na tkanki docelowe, pomimo prawidłowego lub podwyższonego stężenia insuliny w surowicy krwi. Najczęstszymi schorzeniami, w których stwierdza się insulinooporność, są cukrzyca typu 2, pierwotne nadciśnienie tętnicze i niewydolność nerek. Od dawna wykazywano oporność na działanie tego hormonu u chorych z otyłością i nadwagą.
Dlaczego produkty mleczne?
W badaniu CARDIA* wykazano, że sposób żywienia charakteryzujący się zwiększonym spożyciem produktów mlecznych może zapobiegać rozwojowi otyłości i zespołowi insulinooporności, które są głównymi czynnikami ryzyka cukrzycy typu 2 u osób z nadwagą (Pereira i wsp., 2002). W badaniu tym stwierdzono, że osoby spożywające najwięcej produktów mlecznych – ponad 5 porcji na dobę – miały o 70% mniejsze ryzyko wystąpienia zespołu insulinooporności, niż osoby spożywające najmniej tych produktów (poniżej1,5 porcji na dobę).
Zespół insulinooporności
Zwany jest również zespołem metabolicznym lub syndromem X – charakteryzuje się nadciśnieniem tętniczym, podwyższonym stężeniem we krwi glukozy, złego cholesterol (LDL) i trójglicerydów oraz spadkiem stężenia dobrego cholesterolu (HDL) we krwi. W badaniach wykazano, że częstość występowania zespołu metabolicznego była o 40% niższa u mężczyzn spożywających jedną porcję produktów mlecznych (lub więcej), niż u mężczyzn spożywających te produkty w mniejszych ilościach (Mennen i wsp., 2000).
Uwaga – potrzebny magnez!
Mleko i produkty mleczne są dobrym źródłem magnezu, który jest bardzo ważnym składnikiem mineralnym potrzebnym wielu enzymom biorącym udział w metabolizmie węglowodanów. W różnych badaniach wykazano silny związek pomiędzy stężeniem magnezu a działaniem insuliny. Niskie stężenie magnezu w surowicy i w komórkach ma związek z zaburzeniem tolerancji glukozy, zwiększeniem wydzielania insuliny i występowaniem insulinooporności u osób dorosłych. Ponadto duże badania epidemiologiczne wykazują, że małe spożycie magnezu i jego niskie stężenie w surowicy zwiększają ryzyko cukrzycy typu 2 u dorosłych (Rosolova i wsp., 2000).
Dr Sa’eed Bawa
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Coronary Artery Risk Development in Young Adults (CARDIA) – ryzyko rozwoju choroby wieńcowej serca u młodych dorosłych.