Żywność fortyfikowana, czyli wzbogacana, to produkty spożywcze, do których dodano specyficzny składnik odżywczy (lub składniki), który wywiera pozytywny wpływ na zdrowie człowieka.
- Wzbogacanie bezpośrednie – żywność wzbogaca się przez bezpośrednie dodanie do niej składnika wzbogacającego w czasie technologicznego procesu jej wytwarzania.
- Wzbogacanie pośrednie – karmienie zwierząt hodowlanych paszą, którą wzbogacono w dany składnik odżywczy, dzięki czemu dodany składnik wbudowuje się w strukturę tkanek zwierzęcia. Metodę pośredniego wzbogacania żywności stosuje się na przykład w przypadku drobiu, który karmi się paszą z dodatkiem kwasów wielonienasyconych z rodziny omega-3, dzięki czemu mięso i jaja otrzymane z takiego chowu charakteryzują się wyższą zawartością tych kwasów tłuszczowych w swoim składzie.
Żywność fortyfikowana – dzięki bioaktywnym składnikom – ma wyższą wartość odżywczą, a dzięki temu – zdrowotną, co korzystnie wpływa na prawidłowy rozwój i funkcjonowanie organizmu w różnym wieku czy stanie fizjologicznym. Żywność fortyfikowaną często stosuje się w profilaktyce oraz leczeniu chorób dietozależnych, a także podczas wzmożonego wysiłku fizycznego.
Do wzbogacania żywności stosuje się bioaktywne składniki, które korzystnie oddziałują na zdrowie człowieka. Do najczęściej stosowanych zaliczamy między innymi witaminy i składniki mineralne, błonnik pokarmowy, probiotyki i prebiotyki czy wielonienasycone kwasy tłuszczowe.
Ilość substancji dodatkowej powinna być tak określona, by proponowana porcja dziennego spożycia wzbogaconego w nią produktu żywnościowego nie zawierała substancji dodatkowej w większej ilości niż zalecany dzienny poziom jej spożycia.
Jednym z kierunków wzbogacania żywności jest prowadzenie długoterminowej strategii rządowej, która zapobiega określonym niedoborom występującym w całej populacji danego kraju. W Polsce przykładem takiego wzbogacania jest jodowanie soli kuchennej, które ma na celu zapobieganie występowania wola prostego.
Mgrka inżka Sylwia Gudej-Rosa
Instytut Matki i Dziecka
