pierwiastek szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, w żywności postrzegany jako zanieczyszczenie chemiczne – metal ciężki. Ołów metaliczny oraz jego tlenki i sole mają duże zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu, m.in. przy produkcji akumulatorów, baterii ołowiowych, kabli, drutów, farb. Zanieczyszczenie środków spożywczych ołowiem może pochodzić z naczyń i puszek do konserw zawierających ołów.
W pobliżu ośrodków przemysłowych i dróg komunikacyjnych gleba i rośliny zostają zanieczyszczone przez opadające dymy i pyły, ścieki i odpady przemysłowe oraz spaliny. Największe ilości ołowiu mogą być kumulowane w życie, jęczmieniu, owsie i ziemniakach. Ze skażonymi paszami ołów przedostaje się do organizmów zwierząt, gdzie gromadzi się w kościach, nerkach, wątrobie i mięśniach. Źródłem ołowiu dla człowieka jest również woda pitna oraz dym papierosowy. Przy narażeniu na ołów obserwuje się zaburzenia w funkcjonowaniu układu krwiotwórczego, nerwowego, nerek, układu pokarmowego oraz zaburzenia krążenia. Jednym z pierwszych objawów jest niedokrwistość.
